zaterdag, januari 31, 2004

Het Eiland

Het Eiland

De nieuwe Woestijnvis serie, van de cast van In de Gloria. Het Eiland (voorlopig nog verwijzend naar de Skynet site, wat natuurlijk een minpunt is, maar dat zullen we hun maar vergeven.
En kruising tussen De Collega's, In de Gloria, de Kampioenen en nog een paar van die super Vlaamse serie's. Best pruimbaar. Best verteerbaar. Met echte emoties, soms wel een beetje opgeblazen, maar er zit heel veel waarheid in de serie. Heel veel real life situaties, die gewoon een beetje opgeblazen zijn. Ik ga nog kijken denk ik.
Den Alain, met zijn onzekere trekjes, zijn fenomenale irritante lach, die niet voor onderdoen van die van den Sammy. En de rest van de bende. Niet slecht, helemaal niet slecht.

Blogje ',','

Hij is terug !

Hij is terug !

Jawel, hij is terug, mijn Canon Digital Ixus II. Ik had het niet verwacht, maar ik moest voor iets anders bij Foto Karel zijn en wat krijg ik daar voor mijn neus ? Mijnen Canon was terug.
En wil je weten hoelang die al gemaakt was ? Al twee maanden ! Jawel, al twee maanden. Zolang is hij aan het rondzwerven geweest door het land, terechtgekomen bij een andere aankoopvereniging en blijven liggen. En Canon die niet wist waar hij was. En die andere vereniging die niets van zich liet horen. Het is godgeklaagd, echt waar.
Karel kan er niets aan doen, maar over Canon ben ik niet echt te spreken. Maar soit, ik heb het toestel terug en het is zalig om er mee te werken. Superhandig in gebruik, een scherm dat honderd keer beter is dan dat van de vervangtoestellen, klein, compact, gebruiksvriendelijk, het toestel dat ik wilde.
Nu hoop ik dat het niet meer weer stuk zal gaan, maar dat zal wel niet zeker.

Blogje ',','

vrijdag, januari 30, 2004

Jade Foret

Jade Foret

Gisteren op Koppen een reportage - naast eentje over huisjesmelkers - over het nieuwst topmodel uit ons Belgenlandje. Jade Foret. Dertien jaar is ze. Maar dat zou je niet zeggen. Ze ziet er uit als eentje van 18 of meer. Een kind is het niet meer. En misschien is dat spijtig. Ze zal wellicht maar achteraf beseffen wat ze allemaal aan het missen is, maar ze lijkt er wel van te genieten. Goed voor haar. Maar zoals gezegd : de moddelenbusiness is hard. Heel hard. De jaloezie is er groot en van het moment dat je uit de smaak valt, is het ook gedaan.
Maar ze kan het maar gehad hebben he. Al is het te hopen dat ze niet opgebrand is voor ze twintig is. En ze de achterklap en jaloezie van haar omgeving kan blijven verteren. Ze was zelfs tweede op de Metropolitan Top Model 2003
En binnenkort zeker in de Laatste Show

Blogje ',','

Kruidvat is er op tijd bij

Kruidvat is er op tijd bij

Dat is het minste wat je kan zeggen. Ze maken al reclame voor paaseitjes. Hallo ! dat is nog meer dan 2 maanden en nu zijn ze er al reclame voor aan het maken. Die mannen van Kruidvat doen lustig mee aan de ontwrichting van deze maatschappij. Sinterklaas in september, Kerstmis in october of vroeger. Pasen in januari ?
Hoe moet een mens nu nog weten wat te doen ? Wanneer het tijd is voor wat ? De seizoenen worden overhoop gegooid, de mensen verliezen hun houvast, alle richting en aanknopingspunten verdwijnen. Waar moet dit allemaal naartoe ?
Ik weet het niet meer. Ik hoop dat ooit het verstand wederkeert bij deze overijverige marketingmensen, maar ik vrees ervoor. De commercie zal hen blijven dikteren en dat zal wellicht alsmaar erger worden. En dat is spijtig, maar er is wellicht niet veel aan te doen.

Blogje ',','

donderdag, januari 29, 2004

De Herkende Garage

De Herkende Garage

Lijkt wel een Suske en Wiske boekje. Ofwel hoor ik het verkeerd, maar ik betwijfel het, heb het daarvoor al te vaak gehoord. Ethias zegt in zijn reclame voor autoverzekeringen : Als je je wagen laat herstellen bij een herkende garage, ......
Hoe bedoelen ze ? Moet je die herkennen op een foto ? Of moet je die al kennen van vroeger ? Of wat ?
Ik snap h'm niet, zal wel aan mij liggen, maar zo zit volgens mij het principe van erkenning niet in elkaar. Kan me vergissen natuurlijk. Maar denk het niet.
Slip of the tongue ? Kleine verspreking ? 'k Weet het niet, maar je zou toch denken dat er meer aandacht besteed wordt aan dergelijke reclames van grote bedrijven, die er veel geld aan geven. Maar ja, blijkbaar niet.

Blogje ',','

Het ritme van de Djembe

Het ritme van de Djembe

Dat is je eigen ritme. Het enige ritme dat je moet volgen, is je eigen leven. Wat de mensen rond je ook mogen doen, het ritme dat je zelf speelt, is het ritme dat je moet aanhouden. Al spelen ze totaal iets anders, speel je eigen ding, doe je eigen ding.
Het is bijna, neen niet bijna, helemaal een levensfilosofie. Doe je eigen ding, kijk niet naar wat de mensen rond je doen, maar ga je eigen weg. Wijk er niet van af, wat er ook gebeurt, hoezeer de mensen rondom je ook proberen je op een andere ritme te brengen. Proberen je te doen afwijken. Doe je eigen ding. Een mooie filosofie. Zonder een egoistische filosofie te zijn. Want je speelt wel in een groep. Je draait het ritme mee van de groep. Je speelt samen een stuk. Alleen doe je je eigen ding in die groep, hou je je eigen eigenheid, en doe je de dingen op je eigen manier.
Dat klinkt goed. Dat is wat ik van het leven wil maken. Mijn eigen ding doen binnen een groep van mensen. Niet alleen en toch alleen. The Djembe way of life !

Blogje ',','

woensdag, januari 28, 2004

De zatlappen van Rijmenam

De zatlappen van Rijmenam

Gisteren vergeten, maar vandaag - toen ik die weg weer in de andere richting nam - werd ik er opnieuw aan herinnerd. Ik weet niet wat het was gisteren, maar toen ik naar huis reed en door Rijmenam kwam, moest daar iets geweest zijn, want het aantal zwalpende, twijfelende en aarzelende auto's dat daar rondreed was echt niet meer normaal. Buiten alle proporties. Dat was het.
De ene na de andere ging over de middenstreep, stopte zonder reden, vertraagde, versnelde, zwalpte van links naar rechts. De bond van gepensioneerden die aan de drank gezeten had of zo iets. Een bende vrouwen die hun wekelijkse bijeenkomst bezegeld hadden met een goeie cognac ?
Ik weet het echt niet, maar normaal was het niet, dat is zeker. Ik had verdorie schrik. Was blij dat ik uit die contreien weg was om neer te strijken in het rustige en grotendeels van zatlappen gespeende (alhoewel) Heultje.
Volgende keer dat ik daar doorkom, zal ik toch extra opletten.

Blogje ',','

Pas op met vogelen en gevogelte

Pas op met vogelen en gevogelte

Of zoals er gisteren op Stubru te horen was. "Toeristen mogen niet komen op plaatsen waar veel gevogelte is." Wat door de ietwat perverse en gestoorde Studio Brussel presentator (ben zijn naam kwijt) natuurlijk opgevat werd als : "Toeristen mogen niet komen op plaatsen waar veel gevogeld is."
Klinkt bijna hetzelfde, maar is het net niet.
Alhoewel, waar veel gevogeld is, vliegen de pluimen misschien ook wel in het rond....

Blogje ',','

dinsdag, januari 27, 2004

Niets is wat het lijkt

Niets is wat het lijkt

Dat is gisteren nog maar eens duidelijk bewezen. Zat rustig te meeten in de bureau van een collega/vriendin, onderwijl de magneetjes bestuderend die op haar ladenkast hingen. Een hele resem ronde magneten, met daartussen een langwerpige magneet. Hij viel op, hij stak er echt tussenuit. Hij hoorde niet bij de harmonieuze reeks van ronde magneten. Hij paste niet. Het was vreemd en ik wil absoluut niet racistisch overkomen, maar die langwerpige magneet hoorde niet bij de ronde magneten. Het leek wel op hij opzettelijk langwerpig was om op te vallen. Om een statement te maken, tegen de maatschappij te roepen : 'he, kijk naar mij, ik ben anders, ik loop niet mee met de meute, ik pas niet in die grijze massa, ik ben niet conformistisch, ik ben anders !'
Dat gevoel had ik helemaal. Tot ik de magneet van de ladeblok nam en omdraaide. Wat zat er aan de binnenkant ? Twee ronde (jawel) magneten !!!! Ik was er even stil van. Ik moest heel even slikken. Dat wat ik zo onnadenkend, zo onachtzaam voor iets anders gehouden had, enkel en alleen omdat het langs de buitenkant er anders uitzag, was vanbinnen identiek hetzelfde als de andere magneten. Er was geen verschil. Alleen de verpakking was anders. De inhoud niet.
Wat voor mij duidelijk bewijst dat we allemaal gelijk zijn. En dat we veel te veel - ook ik dus - op het uiterlijke afgaan en mensen en dingen daar op beoordelen. Zonder verder te kijken, zonder naar de binnenkant te kijken en ons af te vragen of we niet allemaal gelijk zijn. Wat we echt wel zijn.
Het was voor mij een openbaring, die magneetjes zo vreedzaam naast elkaar te zien. Die hadden al door dat ze vanbinnen allemaal gelijk zijn. Waarom kunnen wij mensen dat niet ?
We kunnen nog veel leren van een hoopje magneetjes tegen een ladeblok gekleefd.....

Blogje ',','

Charmed

Charmed

Oftewel : hoe komt het dat de heksen in de echte wereld altijd zo knappe, jonge vrouwen zijn, terwijl de heksen vroeger altijd lelijke, oude en venijnige wijven waren ? De drie dames uit Charmed (Charmed, Alyssa Milano, Rose McGowan, Holly Marie Combs) mogen best gezien worden, net als Sabrina, the teenage witch, of imho in dezelfde categorie Buffy, the Vampire Slayer mogen allemaal wel gezien worden.
Wellicht hebben ze in het verre Hollywood - of waar dit ook mag opgenomen worden - begrepen dat oude, lelijke en chagrijnige wijven niet verkopen op TV en dat ze het met jonge poepekes moeten doen. Waar ik persoonlijk absoluut niets op tegen heb hoor.
En qua verhaal mag Charmed er ook wel zijn. Geloofwaardig is het natuurlijk niet, maar ja, wat wil je, als je het over heksen en dat soort bovennatuurlijke toestanden hebt. Natuurlijk bestaat dat allemaal wel echt, maar niet op tv he, dat bestaat alleen in de echte wereld...

Blogje ',','

maandag, januari 26, 2004

In de ban van de Ring

In de ban van de Ring

Neen, niet die van J.R. Tolkien, wel die van Luc en Els. Als je Djembe speelt, moet je alle ringen en horloges uitdoen. En niet voor niets. Was het een keer vergeten en heb al kleine putjes in mijnen Djembe. Vanmorgen dus nog even gespeeld - ja, ben echt bezeten door het Djembe virus - en dus mijn trouwring uitgedaan. En natuurlijk vergeten weer aan te doen.
Waardoor ik onderweg naar Vilvoorde vaststelde dat ik hem niet aanhad. Voelde vreemd, raar, ik kan het niet goed begrijpen, maar ik heb die nu al bijna acht jaar aan en het is een stuk van mezelf geworden.
Ik speel er veel mee, doe hem veel uit, maar laat hem nooit lang uit. Ook dat spelen is een gewoonte geworden die ik nu miste. Hoevaak ik aan mijn niet aanwezige ring gedraaid heb, kan ik niet tellen. Maar het was raar.
Al is het maar een stuk metaal (goud natuurlijk) en is het niet de echte band die ik met Els heb, het heeft toch een grote symbolische waarde. Het is meer dan een stukje edelmetaal. Niet dat ik me niet meer getrouwd voelde he, begrijp me niet verkeerd, maar het is toch wel even wennen, zo zonder.

Blogje ',','

De tijd

De tijd

Wat is de tijd ? Iets vluchtigs ? Iets dat wij denken dat er is ? Voelt iemand de tijd ? Ziet iemand de tijd ? Neen, niemand weet eigenlijk wat de tijd is. Tijd is een heel subjectief gevoelen. Time flies when you're having fun, zeggen ze. Wel dat klopt. Want alhoewel wetenschappers zullen zeggen dat tijd iets heel objectiefs is, perfect meetbaar en onomstotelijk vastlegbaar, toch is het gevoelen van tijd heel subjectief. Als je iets leuks doet, vliegt te tijd. Moet je iets tegen je zin doen, heb je het gevoel alsof de tijd zich voortsleept, alsof de tijd tegengehouden wordt door een onzichtbaar gewicht dat de vooruitgang tegenhoudt.
En neem het van mij aan, de tijd vliegt snel. Veel te snel. Elk jaar heb ik het gevoel dat de tijd sneller gaat. En met mij heel veel mensen rondom mij. Wat nog maar eens het bewijs is dat tijd een subjectief gegeven is.
Spijtig genoeg kunnen we echter de tijd niet tegenhouden. Hoe hard we ook proberen, de tijd vliedt voort, schrijdt voort, onstopbaar. We kunnen proberen ons krampachtig vast te houden aan de momenten die er zijn, maar dat helpt ook niet. Ons vasthouden aan het verleden nog veel minder. We moeten genieten van elk moment dat we mogen meemaken, het koesteren, liefhebben en beminnen alsof het ons laatste is. Alleen dan kunnen we zeggen dat we de tijd min of meer onder controle krijgen.
Iets anders helpt niet. De tijd stoppen kan enkel in tekenfilms of stripverhalen (of bij de drie mooie heksen in Charmed, Alyssa Milano, Rose McGowan, Holly Marie Combs), maar niet in het echte leven. Daar moet je vooruit, niets anders dat je kan doen. Vooruit, altijd vooruit, zonder stoppen, tot er een einde aan komt...

Blogje ',','

Het Hof van Commerce en Battlestar Galactica

Het Hof van Commerce en Battlestar Galactica

Wat hebben die twee nu met elkaar te maken, hoor ik je vragen ? Wel, de nieuwste single van het Hof van Commerce gebruikt de muziek van Battlestar Galactica als basis. Die steeds terugkeert. Mooi, heel mooi, weer wat jeugdsentiment dat naar boven komt. Dat hebben ze mooi gedaan. Filip Kowlier en zijn kompanen.
Wat me bij een ander nummer van de Fluppe brengt : Mien Maten. Een heel goed nummer. Niet altijd even verstaanbaar, maar als je er even goed naar luistert, dan doet het je toch wel iets. Mij toch in elk geval. Maar ik ben dan ook sucker voor goede songteksten. De muziek is heel belangrijk, maar de tekst minstens even belangrijk. Ik luister er ook echt naar en ken ook heel veel teksten uit mijn hoofd.
Het is heel vreemd, maar ik ken oneindig veel songteksten uit mijn hoofd, kan ze bijna allemaal meezingen, maar kan me soms niet herinneren hoe mensen die ik heel vaak tegenkom, heten. Er zal wellicht wel een verklaring voor zijn, een ander deel van mijn hersenen dat ik gebruik wellicht, maar ik snap het niet. Of is dat de aftakeling, het begin van het einde ? Is ook mogelijk. Ik ben nu eenmaal niet meer van de piepjongsten hé

Blogje ',','

zondag, januari 25, 2004

Eurosong 2004 revisited

Eurosong 2004 revisited

Tweede ronde. Ik heb niet alles gezien, wegens nog een beetje aan het werk voor mijn nieuwe uitdaging op het werk, maar het belangrijkste heb ik toch gezien.
Klik klak (of hoe schrijf je dat) met 'Vieze oude vent.' Niet veel soeps. Sommige dingen kwamen vaag bekend voor, maar niet aan mij besteed. Alleen heeft onze Bram dat liedje blijkbaar al wel ergens gehoord en gebruikt hij die zin te pas en vooral te onpas
En natuurlijk Biba Binoche. Met - tot mijn grote verbazing - de baslijn van Adamski's Killer gejat. Killer is een megadijk van een nummer. Een van mijn favorieten aller tijden, dat dit nu gebruikt wordt in een draak van een nummer, door een draak van een vrouw, het doet pijn, het doet heel veel pijn. Het is een act, een gimmick, een comedienummer, met nog een dragqueen er bovenop. Het zou grappig kunnen overkomen, maar ik vind het niet veel humor inhouden.
De reacties : Andre Vermeulen die dit goed vond ? Die had zeker iets nodig van Betty.
De rest was niet echt positief, Dana proven?ale was echt wel een vondst. Maar dat Marcel haar nog goed vond ook - tenminste wat amusementswaarde betrof - is niet echt te snappen. Of willen ze een tweede 'Rendez Vous' naar Eurosong sturen ? Dat was toen ook een poging om op te vallen, om artistiek te doen, maar de afgang die we toen gehad hebben, was behoorlijk groot.
Of is het misschien de bedoeling dat we zeker niet winnen ? Vorig jaar was het op het nippertje, misschien willen ze dat niet meer riskeren, want het kost te veel geld.
Ik weet het niet, kan me ook niet veel schelen, lig er niet wakker van, maar sommige dingen snap ik echt niet....
En het laatste - Elsie - vond ik echt wel goed, klonk goed, vlot, vrolijk, zomers, nogal iets anders dan Biba !

Blogje ',','

De Kat

De Kat

Waar is de tijd ? Mijn jeugd komt terug. Ik voel me weer jong. Het is ongelooflijk hoe zulke programma's in het geheugen altijd beter, groter, indrukwekkender opgeslagen worden dan ze in werkelijkheid zijn. Al waren ze natuurlijk toen ook wel goed.
Onze Bram is er nu in elk geval ook wel zot van. Super enthousiast is hij. Het bewijs dat de serie nog altijd niets van zijn aantrekkingskracht verloren heeft.
Het is prachtig om te zien hoe de mannen van AF-VAL, overtuigende boeven zonder meer, eindeloos de Kat achternazitten. Een kat en muisspel, waarbij deze keer de Kat de muis is, het programma doorspekt is door stunt en de mannen in de veel te korte rode pakken met dito petjes alle moeite van de wereld doen om de kat niet te pakken te krijgen, maar wel op de meest idiote manieren tegen elkaar te lopen. Maar het is wel leuk.
Leuk om nog eens weer te zien. Ik ga nog eens kijken volgende week, zeker weten.

Blogje ',','

Multitasking

Multitasking

Dat is wat er van een moderne man verwacht wordt. Tegelijk soep koken, spruitjes kuisen en tussendoor Djembe spelen. En dan nog op de kleine letten en helpdesk voor computerperikelen spelen. De man van tegenwoordig heeft het niet gemakkelijk, geloof me vrij.
Alles moeten we kunnen. Een WC repareren, een projector uit elkaar vijzen, iets bouwen van Lego - maar dan moet het wel super zijn, niet zo iets stoms... - voorlezen uit boekjes, zelf boeken schrijven, werken gaan om sollen te verdienen om op vakantie te kunnen gaan, enz.
Wat had de man van vroeger het toch gemakkelijk. Hij ging de ganse dag op het veld werken, kwam thuis, stak zijn poten onder tafel en kon eten. Daarbuiten moest hij er alleen voor zorgen dat het nageslacht verwekt werd en voor de rest trok hij er zich niets van aan.
Al wil ik hier niet beweren dat dat beter was hoor. Verdenk me aub niet van dat soort gedachten. Het is maar bij wijze van spreken. Het leven leek vroeger veel makkelijker voor de man, maar ik betwijfel of het ook zo wel was. En zo erg heb ik het niet hoor, integendeel. Alleen is het soms wat druk, maar dat is de kwaal van de tijd zeker ?
Enfin, ik klaag niet, koken doe ik wel graag, iets van Lego bouwen ook, Djembe spelen ook, wat helpen in het huishouden ook, boeken schrijven en lezen ook en werken gaan, tja, over het algemeen ook wel ....
Alleen is onze Bram niet zo ne groter Djembe fan : 'smijt die stomme Djembe maar in de vuilbak', zei hij straks. Maar hij zal er aan moeten wennen, want hij gaat dat geluid nog heel veel te horen krijgen.
Meer moet dat dus niet zijn, toch ...

Blogje ',','

Wie kan er nog volgen ?

Wie kan er nog volgen ?

De reclame voor de nieuwe Freelander al gehoord ? Je kan er alle mogelijke opties op krijgen : ABS, PDC, ETC, EBD, HDC, IRD, en ga zo maar door. Weet iemand wat dit allemaal wil zeggen ? Ik niet anders. ABS ken ik. Al de rest is chinees voor mij. Ik weet niet of dit de juiste manier is om mensen te overtuigen een Freelander te kopen, want geen kat die weet waar het voor staat. Misschien is dit wel de bedoeling ? Misschien ze bij Landrover de mensen wel murw slaan en hen zo overtuigen een auto van hen te kopen, maar bij mij lukt dat in elk geval niet.

Ik moet echter wel toegeven dat het een heel mooie wagen is, al moet ik ook bekennen dat mijn voorkeur qua SUV op dit ogenblik zeker naar de Volkswagen Touareg blijft uitgaan. De mooiste Off Road (of All Road) van het ogenblik.
Blogje ',','

zaterdag, januari 24, 2004

Papa, wilt gij iets van Lego voor mij maken ?

Papa, wilt gij iets van Lego voor mij maken ?

"Alle auto's van Jack Stone ? Toe papa, please papa, wil je dat doen ?" Wat doe je dan als liefhebbende papa ? Van je hart een steen maken ? Neen toch ? Neen, je smelt en doet wat zoonlief vraagt. En dus begin je een paar auto's van Jack Stone (tegenwoordig beter gekend als 4+ Juniors).
Maar snel goed is het niet voor onze Bram. Neen, ik doe het altijd verkeerd. "Zo moet dat niet papa. Jij doet dat verkeerd. Dat stukje moet anders. Je kent er niets van. Ik doe dat altijd goed als ik het doe." enz.
Wel, dan is mijn antwoord simpel. Doe het dan zelf .
Niet dat wij ruzie maken hoor, en niet dat onze Bram zo ne moeilijke gast is, maar hij heeft zo zijn eigen idee?n en vooral een olifantengeheugen. Een stukje van een andere kleur of iets andere vorm of kleur is niet goed. Het moet het juist zijn, daar is geen weg buiten. Compromissen sluiten staat nog niet in zijn woordenboek. En dat is misschien nog zo slecht niet. Dat hij zijn pure onschuld nog maar een tijdje behoudt. Hij zal nog vaak genoeg moeten leren dat het leven een groot compromis is....

Blogje ',','

Het Eilandje

Het Eilandje

Wie kent er Het Eilandje niet ? Home van het vroeger Planet Internet. De plaats waar we zoveel leuke en drukke tijden beleefd hebben. Een plaats die volop gerenoveerd en omgebouwd wordt. Er is zelfs een hele site aan gewijd. En voor diegenen die geld te veel mochten hebben. Je kan er zelfs bieden op bepaalde projecten, je kan je eigen stukje Eilandje kopen.
Bekijk ook de video van 'The Shop' even, dan zie je het PI gebouw op de achtergrond nog passeren.

P.S. typen na een half uur Djembe spelen gaat net dat ietsje moeilijker maar het gaat nog.

Blogje ',','

Djembe all the way

Djembe all the way

Is behoorlijk leuk om Djembe te spelen, allez, toch voor mij. Voor mijn huisgenoten kan het soms wel wat enerverend zijn. Want zo'n Djembe kan behoorlijk veel lawaai maken. Ik hoop dat mijn buren er ook niet te veel last van hebben. Ik weet niet in hoeverre het tot daar te horen is, maar ik zal het wel horen als te erg wordt zeker ?
Ik weet dat ik in elk geval nog veel zal moeten oefenen voor ik een volleerde Djembe speler ben, maar dat is geen probleem. Dat doe ik met graagte.

Blogje ',','

Lord of the Rings, Return of the king

Lord of the Rings, Return of the king

Ik had hem nog niet gezien en dat kon zo natuurlijk niet blijven. Dat mag niet voor een rechtgeaarde fantasy fan. En dus toog ik gisteren naar Kinepolis Leuven om naar dit slot van de fantastische trilogie te gaan kijken.
Ik heb me wel moeten wegsleuren op de drink van onze Carl waar het naar goede gewoonte weer behoorlijk gezellig was, de files op de E40 en E314 nog trotserend om nog redelijk op tijd in Leuven aan te komen.
En ik moet zeggen, het was een meer dan goede film. Schitterend, indrukwekkend, fenomenaal, gewoon beregoed. Anders dan de boeken op sommige punten, maar niet op een storende manier. Gewoon goed. Die wil ik nog wel eens zien.
Het was een bijzonder leuke ervaring. Het enige minpunt was de stroom aan smssen die mijn film toch wel enigszins verstoord hebben, SMSsen om te melden dat er problemen waren. Het hoort bij de job, maar soms is het toch wat te veel .... Zeker als je rustig in de cinema zit, genietend van een goede film. Maar ja, het hoort er bij. Niet voor lang echter meer, dan zal ik hier niet meer voor moeten opdraaien...

Blogje ',','

vrijdag, januari 23, 2004

Nelly Furtado

Nelly Furtado

De nieuwe van ons Nelly, Powerless, is een dikke schijf. Ik vond haar vorige nummers ook wel redelijk goed, maar dit is toch wel echt een topper. Een dame die we nog veel gaan horen, imho. Ik zal er in elk geval nog veel naar blijven luisteren. Zo mogen ze er nog wat meer uitbrengen.
Bovendien is Nelly Furtado niet alleen een zeer goede zangeres, ze is nog zeer mooi ook. Een fręle, elegante verschijning, zoals er wel meer mogen zijn in deze wereld. En als ze dan ook nog eens goed kunnen zingen, is dat helemaal meegenomen, niet ?
Zoals Dido, ondanks het zeker honderd keer beluisteren van haar nieuwe CD, 'Life for Rent', blijf ik het een ongelooflijk goede schijf vinden. Die ik niet moe gehoord raak. Zo mag ze er nog wel een aantal uitbrengen, ik koop ze allemaal. En als ze eens in de richting van deze contreien komt, zal ik op de eerste rij staan. Zeker weten !

En nu we toch bezig zijn over muziek, ben op zoek naar een best of Talking Heads, maar kan hem niet direct vinden. 't Is te zeggen, op Proxis kan ik wel een 3CD + DVD, maar dat is me wat te veel van het goede. Meer dan 56 euro voor eigenlijk maar 1 CD die ik zoek is een beetje overdreven. Mocht iemand weten of er een goede, 1CD best of van Talking Heads verschenen is, please let me know.

Blogje ',','

There's only one way of life

There's only one way of life

Een waarheid als een koe, deze song van The Levellers. Is al een oudje, maar hij blijft actueel. Het enige wat je moet doen, is je eigen leven maken. Dat lijkt makkelijk, dat is het niet, maar uiteindelijk is dat de enige manier om het ware geluk te vinden.
Als je de hele tijd bezig bent met iedereen om je heen ter wille te zijn, met te trachten hen gelukkig te maken, dan zal dat niet lukken. Neen, je moet eerst orde scheppen in je eigen leven. Dan kan je de mensen om je heen ten volle helpen om ook hun geluk te vinden.
Dit een way of life van een grote meneer, letterlijk en figuurlijk, een ex-baas van mij en ik bewonder hem zeer om de manier waarop hij dit credo elke dag waarmaakt. Ik hoop dit ook ooit te kunnen. Het volmaakte evenwicht te vinden, het perfecte geluk te vinden. Niet dat ik nu te klagen heb, maar het ultieme evenwicht is er nog niet. Maar ik ben nog jong hé. Dat kan nog altijd komen. Tegen dat ik op pensioen ben .

Blogje ',','

donderdag, januari 22, 2004

Liften, Djembe en kritieken

Liften, Djembe en kritieken

Drie totaal uiteenlopende dingen, maar wel drie dingen die mijn avond een stuk bepaald hebben. Laat me met de liften beginnen. Ik moest op tijd weg zijn op het werk om onze Bram te gaan ophalen, maar toen ik in de lift stapte en op de -2 drukte, gebeurde er niets. Nog eens gedrukt. Weer niets. Hmm. Nie goe bezig. Dan maar de lift aan de andere kant gepakt, op -2 gedrukt. Niets, noppes, niks, nada. -3, ook niets. -1 nog minder.
Hmmm, wat is dat hier. Dan maar de Mark gebeld. Ja, ik weet het, ze zijn de lift aan het herprogrammeren en dat is nog niet gelukt. Ja, zo kan het wel. Ik moet naar de -2. Dus zouden ze de nooduitgangen openzetten. Maar welke en waar ? Niet op wachten, gewoon door de voordeur naar buiten, helemaal blokje omlopen, langs de inrit naar binnen en dan naar de -2. Om eindelijk te kunnen vertrekken, in Schiplaken voor de open brug te staan en nog een paar keer voor een gesloten spoorweg te moeten wachten. Maar ik ben thuisgeraakt. Op tijd.

Dan de Djembe. Heb vanavond mijn eerste les gehad. En het was leuk. Echt leuk. Ik kan er nog niet veel van, maar dat komt wel. Als ik den Patrick mag geloven, dan gaat dit na een aantal weken al veel beter gaan. En om thuis te kunnen oefenen, heb ik dan maar ineens een Djembe gekocht. De mensen met gevoelige oren in de buurt zijn gewaarschuwd.

En dan de kritiek. Een slechte kritiek. Op Meriumbe natuurlijk. Van een of andere Ollander. Tja, dat hoort er bij zeker ? Af en toe afgekraakt worden. Dat overkomt de grootsten. Al ben ik het natuurlijk absoluut niet eens met wat die ollijke Ollander allemaal schrijft. Het boek zou te Vlaams zijn. Ja moe, kan het anders ? Ik ben een Vlaming. Moet ik toch niet voor de Ollandse markt er allemaal "nou's" en andere van dat soort rijke woordvormen in te voegen ? Daar doe ik niet aan mee. Ik heb mijn trots. Enfin, ik ga er niet van wakker liggen, ga ze morgen eens rustig nalezen, maar ze klopt niet. Ze staat loodrecht op de feedback die ik krijg van de mensen die het boek gelezen hebben en van een aantal andere critici. Och, iedereen heeft recht op zijn eigen mening. Zolang de mensen die het lezen het maar goed vinden. Dat is het belangrijkst. Ik denk er niet aan om hierdoor het schrijven op te geven. Daarvoor is het veel te leuk. Neh !

Blogje ',','

Het leven is vluchtig

Het leven is vluchtig

Dat is het minste wat je kan zeggen. En op sommige momenten word je daar nog eens aan herinnerd. Als je een ongeval ziet, als er iemand in je omgeving sterft, of als je zelf de dood even voor je ogen ziet passeren. Zoals een paar dagen geleden, toen ik, op weg naar het werk, plots een vrachtwagen bijna recht op mij af zag komen.
Ik reed zo'n 70 km/u, de vrachtwagen ook. Hij kwam uit de tegenovergestelde richting en raakte met zijn rechterwiel in de goot. De weg - tussen Schriek en Rijmenam - is niet heel breed en er is niet veel voor nodig om in die goot te geraken. En als die vrachtwagen dan probeert terug recht te geraken, als de chauffeur een ruk aan zijn stuur geeft om tegen te sturen en hij daarbij de controle over zijn stuur verliest, dan is er niet veel voor nodig om een einde aan alles te maken.
Als die vrachtwagen mij geraakt had, dan zat ik hier niet meer. Beiden tegen 70 km/u rijdend frontaal op elkaar rijden, daar moet ik geen tekening bij maken denk ik. Dan is het gedaan.
Maar dat was dus niet het geval. Mijnen beschermengel heeft zijn werk weer goed gedaan. En dus moet ik voorzichtig blijven rijden en hopen dat het onheil aan mij voorbij gaat....

Blogje ',','

Ich Ali, hinten unter

Ich Ali, hinten unter

Gunter Walraef schreef dit boek een hele tijd geleden en ik moet zeggen dat het een heel aangrijpend boek was. Te lezen hoe Turken misbruikt worden voor allerlei vieze jobkes die wij rijke en verwende westerlingen niet willen doen. Waar we ons te goed voor voelen. Het kuisen van grote ovens, met heel veel risico, het testen van nieuwe medicijnen, met alle nevenwerkingen van dien. Het is ongelooflijk wat voor praktijken er gangbaar zijn in deze 'beschaafde' wereld.
Ik vrees echter dat het boek van Gunter Walraef niet veel uitgehaald heeft. Iedereen was natuurlijk geschokt en beschaamd in de plaats van de mensen die dit soort praktijken toepasten. Maar of dit soort wantoestanden nu echt uit de wereld is, durf ik ten zeerste te betwijfelen. Ten zeerste. Ik hoop het, maar ik vrees ervoor.
En hoe kom ik hier nu bij ? Wel, dat komt door den Humo. Waar volgende reclame deze week de radio teisterde : "Gunter Walraef verkleedt zich als Turk om een boek te schrijven, Guy Mortier doet dat al heel zijn leven."
Vond dat zeer goed gevonden. Zoals de meeste van die Humo commercials trouwens.

Blogje ',','

Mijn zendertje is behekst

Mijn zendertje is behekst

Mijn Hormann zendertje om de poorten thuis mee te openen. Als het vastpak en op het knopje duw om de poort te openen, gebeurt er niets. Hou ik het zendertje op exact dezelfde manier vast, maar kijk ik er naar, dan gaat de poort wel open. En dat zowel bij de poort vanvoor aan de oprit, als bij de poort van mijn garage zelf. Ik snap er niets van. En het is niet dat het een keer gebeurd is, neen het is gebeurt dagelijks. Uit mijn ooghoeken zie ik dat het controlelampje aangaat, maar als ik er niet echt naar kijk, gebeurt er niets.
En nu denkt u wellicht, nu is hij helemaal zot geworden ? Wel, wellicht hebben jullie gelijk, maar toch klopt dit. Ik snap het zelf ook niet, maar het is wel echt. Het werkt niet altijd, dat moet ik toegeven. Maar het is toch wel te vaak al zo geweest om nog toeval te zijn. Ik geloof niet dat een zendertje gevoelens heeft, maar in dit geval lijkt het er toch wel op dat dit kastje alleen maar wil werken als het de nodige aandacht krijgt. Klinkt logisch, mensen zijn ook wel zo, maar ik wist niet dat de vooruitgang al zo ver was dat er gevoelens in een stom (sorry zendertje) kastje gestoken wordt om een poort te openen.

Blogje ',','

woensdag, januari 21, 2004

De VRT kijkt af van VTM...

De VRT kijkt af van VTM...

Hoe kan je Eurosong Bizz anders bestempelen als een copy van Miss België achter de schermen ? Het is hetzelfde concept, volg de soon to be bekende Vlamingen op hun reis naar de gloriedag in hun leven, toon hun zenuwen, hun spanningen, hun euforie en verdriet, hun frustraties en geluk, en je hebt een mooi staaltje van hoogstaande emo-tv.
Met dit grote verschil dat Eurosong Bizz gepresenteerd wordt door niemand minder dan mijn all time favorite presentatrice met de ongelooflijk sexy en lieve stem en de prachtige, grote en hypnotiserende ogen : Roos van Acker. Als ik haar zie en hoor dan smelt ik. Dus wat mij betreft, ligt het niveau van Eurosong Bizz zo'n honderd keer hoger dan Miss België achter de schermen, zelfs al deed daar iemand uit mijn familie aan mee. Die kan - sorry Karen - niet op tegen Roos.
En moet ik zeggen dat het ludieke en menselijke aspect toch wel heel wat meer aandacht kreeg dan bij VTM. Waar vooral de omhooggevallen ego's en de kleine kantjes van de deelnemers in de verf gezet werd. Is dat dan toch het verschil tussen VRT en VTM ? Dat VRT meer belang aan kwaliteit en echte programma's hecht ? Ik mag het hopen. Ik mag het echt hopen.

Blogje ',','

Het nieuwste type type-machine

Het nieuwste type type-machine

Een kruising tussen een type-machine en een computer. Voor zij die met een gevoel van nostalgie terugdenken aan de tijd dat je nog met brute kracht op de toetsen van je type-machine moet slaan om iets op papier te krijgen. En als je iets mis typte, met van die vettige tipp-ex proberen de fout uit te wissen, wachten tot het droog was, om dan opnieuw te typen. Maar je bleef het zien. Altijd. En neen, het gezichtje op het scherm houdt geen enkele associatie in met een concurrerend telecombedrijf, neen, zelfs niet met die boite waar al onze ex-collega's naar toe gaan )
Tot er van die Tipp-ex verbeterblaadjes uitgevonden werden. Dun, proper, geen vettige brol. Een gigantische vooruitgang in de wereld van de professionele typers.
Maar natuurlijk werd het pas echt leuk toen er type-machines met een geheugen kwamen. Dat was nog zo'n megasprong. Maar echt, echt, echt leuk werd het toen er computers kwamen met daaraan bevestigd, jawel een printer. Je kent ze nog wel die dot matrix printers, met 9 naalden. Je moest ze vijf keer over een lijn laten gaan als je echt goede kwaliteit wilde. En op het einde van het blad zag de tekst er al lichter uit dan bovenaan, want de inkt begon al op te geraken. Maar niemand klaagde, want het was zoveel makkelijker en beter dan dat typemachine. Waarna de 24-pins dotmatrix printers kwamen.
Ik herinner me nog levendig mijn Star LC10 printer (nu enkel nog in een museum te vinden). Ik koesterde die, ik vertroetelde die, dat was pas een machien. Het was met pijn in het hart dat ik hem uiteindelijk ingeruild heb voor een Brother HL-730 Laserprinter. Die ik nog steeds heb trouwens. Aangevuld met een HP-Deskjet 840C. Nu kan het zelfs in kleur.
Maar toen, toen was het nog echt. Toen was het nog puur natuur. Toen waren er nog echte type-machines. Toen moesten schrijvers nog werken voor hun brood. Nu komt het verhaal er bijna vanzelf uitgerold .

Blogje ',','

De Amerikaanse verkiezingen

De Amerikaanse verkiezingen

Die beloven weer een mooi staaltje te laten zien van waar de Amerikanen toe in staat zijn. Pannekoekengooien, moddergooien, Michael Moore die zich hees schreeuwt terwijl hij een of andere kandidaat aanprijst, kortom al die kandidaten die het beste van zichzelf geven.
En Bush ? Wel, die belooft gewoon om mensen naar Mars te brengen. Is dat niet voldoenden ? Is dat geen reden genoeg om voor iemand te stemmen ? Ja toch ? Ik zou er zo op stemmen, als iemand in België met zulk een idee op de proppen zou komen. Wie wil er nu nog de Olympische spelen naar Vlaanderen halen als je mensen naar Mars kan brengen ? Niemand toch ?
Enfin, ik ga het zeker van dichtbij volgen, want het belooft weer leuk te worden. De VS op z'n best. Een aanrader. Het leven zoals het is : De verkiezingsstrijd in de VS, de nieuwste reality soap op uw TV.

Blogje ',','

dinsdag, januari 20, 2004

Nieuwe boeken site

Nieuwe boeken site

De oude site over Meriumbe was om een of andere reden een doorn in het oog van mijn collega Hans. Dus heb ik hem gevraagd of hij het beter kon. En dat kon hij.
Het resultaat is te zien op de nieuwe Meriumbe site en ziet er een stuk professioneler uit dan de oude. En stukken sneller. Geen Frontpage rommel meer van Microsoft, maar gewoon degelijke html code.
Alleen de formkes werken nog niet, maar daar zal nog wel een mouw aan te passen zijn.
Dit alles kadert uiteraard in de lancering van mijn nieuwe boek, Meriumbe, de Deur naar het Anders, dat (onder nog klein voorbehoud) op 29 mei ek aan het grote publiek wordt voorgesteld.
En dus vond ik de tijd rijp voor een redesign van de site. Thanks Hans ! Het is een stuk beter. Als nu het boek nog goed is (en dat is het natuurlijk ), dan komt alles in orde.

Blogje ',','

De anonieme, individualistische autobestuurder

De anonieme, individualistische autobestuurder

Valt het jullie soms ook op hoezeer een autobestuurder op zijn privacy gesteld is ? Ik heb de - volgens sommigen in mijn nabije kring onhebbelijke - gewoonte om nogal eens rond te kijken in de wagen. Maar pas op, ik doe dat alleen als de omstandigheden er zich toe lenen hoor. In de file kijk ik graag eens wie er naast mij rijdt. Man of vrouw (liefst vrouw ) wil ik dan een vriendelijke blik toewerpen.
Die echter zeer zelden vriendelijk beantwoord wordt. Ik krijg vaak het gevoel dat ik een of ander afzichtelijk monster ben als ik zie hoe mensen mij terug aankijken. Alsof ik hen een of ander oneerbaar voorstel gedaan heb. Alsof ik achter hen aan zit. Zo bekijken ze me. 'laat me met rust, ik zit in mijn cocon, en wil daar niet gestoord worden.' Dat zeggen hun ogen.
Ofwel krijg je er die terugstaren, die wel oogcontact zoeken. Maar die zijn eerder uitzonderlijk. En daar voel ik me dan soms weer ongemakkelijk onder .
En zeker als ik luidkeels begin mee te brullen met een golden oldie tijdens Choose Life op Studio Brussel, dan is het hek helemaal van de dam. Dan bekijken ze mij alsof ik van een andere planeet kom. Net geland, teruggekomen met de Marslander. Niet dat dat mij stoort hoor. Ik geef er niet om dat mensen denken dat er kosten aan mij zijn, want ze hebben dan nog gelijk ook. En als er 's morgens een beetje meer zou gelachen worden in de file, zou die file veel beter verteerbaar zijn. Zou het niet zo'n hel zijn om door al die aanschuivende, bumperplakkende auto's naar het werk te rijden. Maar ja, het zal wel eigen zijn aan de mens dat ze allemaal in hun eigen cocon willen blijven zitten.

Blogje ',','

Het autosalon

Het autosalon

The place to be voor elke rechtgeaarde en overtuigde auto-liefhebber. Waar ik mezelf ook wel een stukje toe reken. Al kan ik de laatste jaren echt de moeite niet meer opbrengen om af te zakken naar de Heizel, eerst de gigantische files trotserend die dit evenement elke keer weer met zich meebrengt, om dan de lange rij aan de kassa te overwinnen en me dan tussen die wriemelende massa te wurmen om misschien, misschien een glimp op te vangen van de wagens die ik graag zou willen zien.
En die zijn er wel hoor. Zoals de Touareg. Ik blijf het een schitterende wagen vinden, zowat de mooiste SUV van het moment. Mooier dan de BMW X5, de Mercedes M, de Jeep Cherokee, of de Landrover. Zelfs (of zeker ) mooier dan de Cayenne. Maar dat is allemaal smaak hé.
Maar tot nader order - tot ik mijn eerste grote bestseller te pakken heb - zal ik niet met zo'n mooie wagen kunnen rijden, maar zal ik het met mijn buske moeten verder doen. Wat ook absoluut niet slecht is hoor, no way. Ben zeer content ermee. Rijdt goed, vele opties, veel ruimte en veel comfort. En vooral, veel goedkoop . Dank u Scarlet
En als het ooit allemaal zou lukken, dan kan deze wagen er nog wel af voor in 't weekend hé. Praktisch is ie niet. Niets om mee op vakantie te gaan, maar om een beetje te cruisen, mag ie er echt wel zijn.


Blogje ',','

maandag, januari 19, 2004

Zo'n 75 kilometer file

Zo'n 75 kilometer file

Die stond er vanmorgen richting Antwerpen. Tenminste als ik dat goed gehoord heb, want op een maandagochtend durven mijn oren al eens iets minder goed te onderscheiden wat er allemaal op mij afkomt...
En dan zijn de werken in Antwerpen aan de ring nog niet echt bezig. Je moet niet vragen wat dat nog gaat geven ? File van in Antwerpen tot in Hasselt, tot in Gent, tot in Brussel. Antwerpen wordt onmogelijk om nog in of uit te geraken. Laat dan nog een paar ongevallen gebeuren - en de wet van Murphy wil dat die er zullen gebeuren in de file - en het is helemaal om zeep.
Ook richting Brussel was het vanochtend blijkbaar niet vooruit te branden. Tenminste, niet over de autosnelwegen. De weg tussen Pijpelheide en Rijmenam was anders nog behoorlijk filevrij. Geen opstoppingen, geen ongevallen, de weg bijna voor mij alleen. Tot in Zemst valt het totnogtoe altijd verdomd goed mee. Meer dan een vuilniswagen, een vrachtwagen die zich dwars over de weg zet om te laden of te lossen of een verdwaalde traktor kom ik niet tegen. Waardoor ik zelfs op een regenachtige maandagochtend als vandaag op minder dan een uur op het werk geraak. En dat valt reuzemee.
Daar geen klagen over, neen daar niet over ....

Blogje ',','

Babysitten

Babysitten

Allez, ttz, het baby-achtige is er al wel een tijdje van af bij onze Bram, bijna vijf is hij nu. Maar hij was ziekskes en we hadden geen opvang, dus heb ik deze namiddag thuis gewerkt. Heb wel veel gedaan, maar niet helemaal wat ik wilde doen. Wel altijd voor het werk bezig geweest (voor diegenen die anders zouden durven denken), maar er kwam weer vanalles tussen, waardoor ik de dingen die ik wilde doen, niet heb kunnen afwerken. Zal voor een andere keer zijn dan, nietwaar.
Maar ondertussen is onze Bram al een beetje beter, alhoewel hij nog behoorlijk hoest en koorts heeft. Maar een bezoek aan zijn lievelingsdokter (die hem ook altijd graag ziet komen, want een bezoek van onze Bram noemt hij een hoogtepunt in zijn dag) heeft hem al een stukje beter gemaakt en nu nog wat medicijnen slikken, dan zal hij binnen een paar dagen wel weer de oude zijn.
Tja, dat heb je met kinderen hé. Die worden ziek. En volwassenen ook, want vanmorgen begon ik de eerste symptomen van griep te voelen, nu lijken ze even voorbij te zijn, ik hoop dat dit zo blijft, anders kan ik naast hem gaan liggen.... En daar heb ik niet veel zin in. Ben liever thuis als het weekend is, of als ik congé heb, ziek zijn is niets voor mij.

Blogje ',','

zondag, januari 18, 2004

Eurosong 2004

Eurosong 2004

We zijn weer vertrokken voor een rondje Eurosong. Met onze immer sympathieke en biezonder rad van tong zijnde Marcel Vanthilt, geflankeerd door Dana Winner en nog een paar andere woodbe kenners. Verdomd nederige mensen. NOT.
En onze Marcel is weer in form. Ik snap niet dat de mensen nog niet doorhebben dat die betaald wordt om zo negatief te zijn. En dat Dana (neen, niet International) betaald wordt om toch nog zalvend en positief te zijn. Maar ja, het Vlaamse volk is misschien niet zo slim, of wil het niet zijn, of heeft te veel naar VTM gekeken.
Soit, wat er ook van zij. Ons Xandee heeft gewonnen en volgens mij terecht. De anderen waren niet echt slecht, maar wat Nicole en Hugo daar wilden gaan doen, weet ik echt niet. Zo'n plat, typisch eurosong gedrocht dat die verkochten. Neen, laat maar. En ik was ze de laatste tijd nog redelijk sympathiek gaan vinden, maar dat is weer behoorlijk aan het minderen. Dat zij maar snel weer op een cruise gaan. Daar zitten ze goed.
Wordt vervolgd, zodat België weer eens tweede kan worden in Turkije. Zou mooi zijn, een goede plaats en niet al die kosten om die boel te organiseren.

Blogje ',','

Het Zonienwoud

Het Zonienwoud

Voor de mensen die er in de buurt wonen, is het wellicht wel geweten, maar ik wist het niet. Dat het Zonienwoud zo mooi was, dat er je er zoveel wandelpaden had en dat het dicht bij huis soms even mooi is als ver weg. We gaan altijd zo ver weg om te wandelen en te ontspannen, maar in onze eigen achtertuin ligt er genoeg moois om net hetzelfde te doen. Zonder de stress van het verre rijden. Al heeft ver van huis zijn ook wel z'n charmes.
Gisteren toen we van Tervuren naar Overijse reden, recht door het Zonienwoud gesneden. We waren onder de indruk. Ook de streek daar is heel mooi. Glooiende heuvels, veel groen, veel wijdse landschappen. Wat is ons landje toch mooi....

Blogje ',','
Hoe kan ne mens zo ontstressen ?

Een dagje (of half dagje) Africa Museum is echt een aanrader. Zeker voor onze Bram, die was super enthousiast. Al die opgezette dieren waren een zeer prikkelende ervaring voor hem. Al vroeg hij in het begin wel zeker tien keer "Die bewegen toch niet meer ?". Maar toen die schrik voorbij was, kon zijn geluk niet meer op. Van de ene kamer naar de andere. Van het ene verbazingwekkende grote of kleine dier naar het andere. Ongelooflijk hoe enthousiast en leergierig dat manneke is.
En ook ik vond het leuk. Els was er al vaak geweest, voor haar was het nieuwe er wel vanaf. Maar het was best leerrijk. Tot ik daar een conversatie opving tussen twee bewakers van het museum.
"Ja Versatel heeft nu iets nieuws. ADSL voor 19 euro. Dan moet je niet meer via Belgacom gaan. ....." Ik ben bijna gaan lopen, schreeuwen, huilen. Het werk achtervolgt mij overal. Dan doe je eens iets dat niets, maar dan ook niets met het werk te maken heeft, integendeel, wat daar te zien is, is net het tegenovergestelde van IT en Telecom, en dan krijg je zoiets. Ik kan nergens meer vluchten. Ik word opgejaagd....
Enfin, het was voor de rest wel leuk en zeer leerrijk.
Waarna we nog een tussenstop gemaakt hebben bij tanteke Nonneke in Overijse en in Leuven om nog een gratis CDtje af te halen.
Om dan rap rap ons klaar te maken voor den drink van de Swa die op pensioen ging. Ook dat was leuk. Goede muziek van DJ Dirk, goeie drank (veel bier, niet te veel, net genoeg...) en aangenaam gezelschap. Meer moet dat toch niet zijn.
En geen kortsluiting in mijn bovenkamer. Wat een opluchting. Allez, het kan dan toch nog...
En vanmorgen wakker geworden met weer een idee voor een Vlaams Filmpke. Maar daar vertel ik later nog wel meer over. Veel te doen, veel te weinig tijd. Wanneer moet ne mens het toch allemaal doen ?

Blogje ',','

zaterdag, januari 17, 2004

Ik haat kortsluiting in mijn hoofd

Ik haat kortsluiting in mijn hoofd

Da's wel het minste wat je kan zeggen. Gisterenavond weer prijs, voor de tweede keer op twee dagen. Net toen ik wilde beginnen eten op het nieuwsjaarsfeestje op Scarlet begon het aura weer. De kenners zullen weten wat ik bedoel, degenen die het niet weten, je wil het niet weten. Echt niet.
En ikke dus weer naar huis, geen feestje, wel de wachtzaal van de dokter, met de vraag : verlos mij van dit kwaad. Maar veel is er niet aan te doen. Heb weer een nieuw medicijn gekregen om te proberen. Ga zien wat dit geeft, al hoop ik dat ik het niet nodig zal hebben.
Al ga ik wel naar een neuroloog gaan om te zien of ze mij er niet langer vanaf kunnen helpen. Want hier kan ik moeilijk mee leven. Een of twee keer per jaar is doenbaar, een keer per dag helemaal niet.
Maar we blijven lachen, zeker weten. En ja, de dokter zei ook dat ik stresssituaties moest proberen te vermijden. Ja, dat weet ik ook wel, maar dat is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan....
Maar volgende week begin ik mijn Jembilessen. Misschien dat dat wel helpt en genoeg ontspanning brengt. Ik hoop het in elk geval wel. Maar van die Jembilessen zal ik later nog wel meer vertellen. Nu gaan we naar het AfriacMuseum in Tervuren. De wilde dieren bezoeken.

Blogje ',','

vrijdag, januari 16, 2004

Snowboarding all the way

Snowboarding all the way

Gisteren voor de eerste keer dit jaar op de sneeuw gestaan en ik moet zeggen, het was verdomd leuk. In Landgraaf, Olland, waar een gigantische indoor skipiste ligt. Zo'n 500 meter lang, met meerdere liften (waaronder 1 grote stoeltjeslift). Het was leuk, fun, en ik verschoot van mezelf dat ik het nog redelijk kon. Redelijk, niet goed, dat wil ik zeker niet beweren. Maar in volle vaart recht naar beneden suizen is wel dikke fun. Zeker voor herhaling vatbaar. Ga het zeker nog eens doen voor we in maart het echte werk aanvatten. Een aanrader, zonder meer.
Alleen spijtig dat na het skieen mijn hoofd het nodig vond om even in kortsluiting te gaan. Niet heel erg, viel best mee, had zelfs kunnen blijven hangen, maar dat risico kan ik niet lopen. Als de kortsluiting te zwaar is, geraak ik niet meer thuis, dus better be safe than sorry en op tijd mijnen nest in.
Maar het was zeker de moeite waard, mij zien ze in Landgraaf zeker nog terug.

Blogje ',','

Voor de bezoekers van -3

Voor de bezoekers van -3

Inside joke : opgelet dat je dit niet voorkrijgt als je op de -3 parkeert (en andere dingen doet ....)



Blogje ',','

Opletten wat je steelt

Opletten wat je steelt

Dat heeft deze kerel ook ondervonden, aan den lijve, zoals dat heet....


Blogje ',','

donderdag, januari 15, 2004

We gaan weer naar zee

We gaan weer naar zee

We waren eerst van plan om nog niets te boeken voor dit jaar, aangezien we ons vaste appartement niet meer konden huren. De eigenaars verhuurden het niet meer in de zomer, omdat ze er zelf inwilden en toen hadden we iets van, dan hoeft het voor ons niet meer, want dat was echt een schitterend appartement. Qua ligging, terras, afwerking, comfort, enfin, prachtig, alleen konden we dat toch nooit betalen om te kopen en huurden we dus maar.
Maar nu kwam er toch wel reclame van ons agentschap zeker (Lecomte uit Oostende) en begon het aardig te kriebelen bij het bekijken van die promoties.
En was er eentje dat er toch wel uitsprong. Point Break. Voor de kenners van Oostende : een van de mooiste appartementen die ze de laatste jaren gezet hebben. Na wat wijfelen dan toch maar beslist te bellen, maar toen bleek mijn buske niet in de garage te gaan. Is iets met een lift in het gebouw en een monovolume kan daar niet in. Maar aangezien Belgi? het land van de compromissen is, hebben wij ook maar water bij de wijn gedaan en gaan we met Els haar wagen naar zee. En dus hebben we het gehuurd. En zullen we dus deze zomer (maar eerder zeker ook al aan de Belgische kust te zien zijn, hopelijk promenerend en terrasseren in het zonnetje, genietend van de gezonde en zwoele zeebries, zand (en lucht)kastelen bouwend.
Uitwaaiend van wederom een bewogen voorjaar. En ik heb zo'n gevoel dat het dat zal worden .....

Blogje ',','

Pee Klak

Pee Klak

Gisteren voor het eerst bij Pee Klak gaan eten. Ja, ik weet het, het is een schande, een groot gat in mijn cultuur, maar dat is nu dus goedgemaakt en ik heb zo het gevoel dat ik er nog wel vaker zal te vinden zijn.
Ik moet zeggen, een zeer originele inkleding. Eigenlijk heet het café De Pattatenzak en dat is wel te zien aan de talloze kapotgesneden pattatenzakken die er tegen de muur hangen. Maar de mensen komen er eigenlijk maar voor een ding en dat is spaghetti. In drie soorten en twee maten. Dat is wat je er kan eten en dat is waar ze van heinde en ver voor naar daar afzakken. In Strombeek Bever.
Zelfs in Trotter wordt het vermeld, en dat kan niet elk restaurant zeggen.
En oh ja, de spaghetti was zeer lekker. Echt wel. Een echte aanrader.

Blogje ',','

woensdag, januari 14, 2004

Reclame in Stereo

Reclame in Stereo

Al eens goed naar de reclame van de Limited Editions bij Nissan geluisterd ? Op een plaats waar je in Stereo kan luisteren ? Wel, moet je zeker eens doen. Ik had het nog niet eerder gehoord, maar vanavond in de wagen, op weg naar huis, hoorde ik het. Ik dacht even dat mijn boxen wegvielen, maar toen ik ze wat harder zette, hoorde ik heel duidelijk dat het de bedoeling was. De klant langs de ene kant, de verkoper langs de andere kant.
Wat misschien ook wel kan geinterpreteerd worden als het op verschillende frequenties zitten van verkoper en koper. Ik betwijfel dat het zo bedoeld is - zou niet goed zijn al je reclame wil maken - maar het is toch wel vaak zo dat de verkoper niet luistert naar de koper, maar gewoon zijn ding wil verkopen.
Enfin, soit, doet er niet toe, ik vond het wel origineel. Nieuw, nog niet eerder gehoord. Al denk ik dat het in veel gevallen gewoon verloren zal gaan. Maar toch wel leuk.

Blogje ',','

dinsdag, januari 13, 2004

Comments

Comments

Wegens verdwijnen van de comments van Blogspeak (omdat de kerel door zijn hosting provider afgesloten is) zijn de comments van Blogback weer terug. And probably to stay deze keer. Dus als je commentaar wil leveren, doe gerust. Vooral op mijn Vlaams Filmpke dan aub. De oude zijn verschwunden, foetsie, weg, maar ja, da's het leven hé.

Blogje ',','

Er zijn geen zekerheden meer in dit leven ....

Er zijn geen zekerheden meer in dit leven ....

Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken, het werd zwart voor mijn ogen, mijn hart stopte met slaan, ik hoorde het bloed suizen in mijn oren, mijn hele lijf trilde. Dit kon niet waar zijn. Dit was onmogelijk. Alles waar ik zolang in geloofd had, werd met één simpel telefoontje aan gruizelementen geslagen. Alle zekerheden die zin gaven aan mijn leven, die richting gaven, die grond waren van alles waar ik in geloof in één klap weg. Zonder waarschuwing, zonder voorbereiding, uit het niets, het was gedaan.
Voor altijd is het gedaan. Ik zal nooit meer die zekerheid hebben, ik zal nooit meer weten of wat recht is recht is, wat krom is krom is. Ik zal nooit meer weten wat ik nu moet geloven als zelfs dit niet meer juist is. Als je er zelfs niet meer van uit kan gaan dat Belgacom na 17 uur je laat stikken. Als je er zelfs niet meer van uit kan gaan dat Belgacom en service niet kunnen samengaan.
Want wat heb ik vandaag voorgehad ? Ik belde naar de teleboetiek onder de Belgacom towers in Brussel. Na een IVR doorlopen te hebben die mijn taal vroeg, werd ik dan heel beleefd gemeld dat mijn oproep niet kon beantwoord worden, maar dat ik een boodschap mocht inspreken. Eentje die toch nooit zou beantwoord worden, dus sprak ik niets in. Dat was juist, dit paste in het plaatje dat ik al zolang voor ogen gehad heb, in het beeld dat mijn leven richting gaf. Stel je dan ook mijn grote verbazing, verstomming, sprakeloosheid voor toen ik ineens teruggebeld werd door iemand van die teleboetiek die gezien had dat ik gebeld had en vroeg hoe hij mij kon helpen ?
HELP !!!!! Dit kan toch niet ? Dit past niet ! Dit klopt niet ! Ik had even het gevoel in een boze droom aangeland te zijn. Waar alles net omgekeerd was. Belgacom die service geeft en Biba Binoche die kan zingen en stijl heeft.
Maar het werd nog erger. Die persoon aan de andere kant van de lijn kon mij helpen. Hij belde mij na vijf minuten nogmaals terug met de oplossing van mijn probleem en zou de nodige info doorfaxen. En ja hoor, nog eens tien minuten later had ik wat ik hebben moest. Verdorie, hoe durven ze, een mens zo uit zijn lood slaan, zo uit zijn evenwicht brengen, zijn leven uit balans brengen. Waar gaat het naartoe met deze wereld.
Nochtans was ik vanmorgen nog bevestigd in mijn beeld van de wereld zoals ze is, toen ik tijdens een bezoek aan diezelfde teleboetiek niet echt onder de indruk was van de vriendelijkheid van de aanwezige medewerkers. De man die ostentatief in zijn oor pulkend aan een mevrouw vroeg wat ze moest hebben en haar dan met handen en voeten probeerde uit te leggen dat hij daar niet moest zijn, maar bij een andere Belgacom afdeling. Dat het zijn verantwoordelijkheid niet was, dat als die andere afdeling haar iets verkocht had, ze het zelf maar moesten oplossen. Dat klopte. Dat was juist. Hoe kan je ook verwachten dat binnen Belgacom de ene afdeling iets voor de andere gaat doen ? Neen toch. Dat was zoals het hoorde.
Maar neen, die verdomde andere medewerker moest het weer allemaal om zeep helpen. Service geven, mijn totaalbeeld om zeep helpen, mijn zelfvertrouwen op zo'n schaamteloze manier ondermijnen. Ik hoop dat ik hem nooit meer tegenkom. Ik kom in elk geval niet meer in die teleboetiek. Als ik nog eens zo geholpen wordt, moet ik in therapie. En daar heb ik geen zin in.
Verdorie, geef mij maar de zekerheden die ik tot vanmiddag nog had. Die zijn collega's mij nog bevestigd hebben. Neen, voor mij hoeft dat niet hoor. Belgacom die service geeft. Laat maar. Ik kan daar zonder....

Blogje ',','

maandag, januari 12, 2004

Vlaamse Filmpkes

Vlaamse Filmpkes

Wel, minder goed nieuws van het literaire front. Averbode wil de drie Vlaamse Filmpkes die ik al doorgestuurd had niet uitgeven. Waarom ? Omdat ze te feitelijk zijn en te weinig verhalend ? Hallo, hoe kan je nu een verhaal vertellen zonder feiten. En dat in 36.000 tekens ? Nou ja, het zal wel aan mij liggen dat ik dit niet accepteer natuurlijk, maar mijn wraak zal zoet zijn . Als zij ze niet goed genoeg vinden, dan vraag ik de mening van jullie.
Ziehier het eerste Vlaamse Filmpke dat ik geschreven heb.
Het Boekenbeursmonster.
Wat ik jullie nu zou willen vragen, is : lees het aub en zeg mij wat jullie ervan vinden. Eender wat, goed of slecht. Vreselijk of hemels. Zeg het mij. Ik wil het weten. Ik moet het weten. Mail het mij, of zet het hier als commentaar, maar please, please, please, vertel mij wat jullie er van vinden. Dan kan ik er van leren en NOG betere verhalen schrijven. (en mijn excuses voor de layout soms, de pdfwriter heeft er soms gek mee gedaan, maar dat doet niks af aan de inhoud hé .
Met alvast mijn oprechte en welgemeende dank voor deze bereidwillige bijdrage aan de literatuur in dit Vlaanderenland. Waar, zoals met zovele dingen, ook de literatuur voor een groot stuk gebouwd is op connecties. En natuurlijk zeg ik dit omdat ze ze niet willen uitgeven. Maar geloof me, het is zo. Ik heb al één en ander gezien in mijn korte literaire carriere en het is niet anders dan in andere sectoren....

Blogje ',','

zondag, januari 11, 2004

Ik heb geen karakter.

Ik heb geen karakter.

Had ik een paar dagen geleden niet gezegd dat ik een beetje verlof ging nemen van het schrijven ? Wel, ik heb het weer niet kunnen volhouden. Ik heb geen karakter. Ik was stellig van plan om even niets te schrijven en als ik toch iets zou doen, dat het dan het verbeteren van een boek was. Wel, noppes. Ik heb me weer niet kunnen inhouden. Er is weer een Vlaams Filmpke uit mijn pen, of beter uit mijn keyboard gerold. Naar een idee van Els. Ik wilde pers? iets schrijven, maar wist niet wat. Neen, geen writer's block, want ik kon wel schrijven, alleen had ik geen onderwerp. Maar Els is deze week twee keer in het Africa Museum in Tervuren geweest en heeft me de nodige inspiratie kunnen bezorgen. Zaterdag gaan we waarschijnlijk met den Bram er naar toe, kan ik ook de omgeving van mijn verhaal even bekijken en het verhaal nog wat bijschaven. Maar ik denk dat het niet slecht is. Al is er nog wel wat werk aan. Maar dat zal ik de komende dagen wel doen. Waarna het richting Averbode kan vertrekken.
Ben ondertussen nog wachtende op feedback van mijn andere verhalen, maar hopelijk komt dat nu wel snel.

Heb ik trouwens gezegd dat ik nog een recensie gekregen heb. Van Peter Motte in Tijdlijn. Waarschijnlijk niet. Was ook niet zo fantastisch. Hij zegt dat ik talent heb en dat ik weet hoe ik een boek moet schrijven en spanning kan opbouwen. Dat was ok. Alleen vond hij dat de afwerking niet zo goed was. En dat er foutjes in stonden. Wel, ergens heeft hij gelijk. Er stonden nog een paar foutjes in, maar niet in die zin dat hij het moest afbreken. Trouwens, en nu wil ik niet kinderachtig doen door steken terug te geven, maar de layout van zijn tijdschrift is ook van voor den oorlog en in zijn tijdschrift stonden ook fouten. Wie zonder fouten is, werpe de eerste steen, staat ergens in de bijbel. Wel, dat is een zeer wijs motto. Kijk eerst dat je zelf perfect bent voor je anderen afbreekt.
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik geen kritiek kan verdragen. Toch wel. Een aantal van de dingen die hij zei, zijn terecht. Maar niet alles. zeker niet.
En dus schrijf ik gewoon verder en blijf ik boeken en verhalen uitgeven. Zolang iemand ze wil uitgeven. Neh !

Blogje ',','

Battlestar Galactica

Battlestar Galactica

Dat was nog eens een serie. Van de eerste tot de laatste aflevering heb ik gezien. Daar bleef ik speciaal voor thuis. Hoort thuis in het rijtje als Buck Rogers en Star Trek, maar dit vond ik toch wel één van de betere series, al heeft ze nooit zoveel aanhang gehad als Star Trek. Met Starbuck aka Dirk Benedict, later nog opgedoken als 'Face' in het waanzinnige 'The A-Team', al evenzeer een van mijn favoriete series.
Ik weet nog heel goed dat de eerste aflevering van Battlestar Galactica, wat eigenlijk een film was, een enorm grote indruk op mij gemaakt heeft. Hoe de Cylons het bestand met de mensen zomaar opbliezen en hen bijna uit de ruimte knalden. Dat kon toch niet !
En wat zag ik nu net in de reclame van Carrefour ? Dat Battlestar Galactica, the movie nu op DVD uit is. Die moet ik mij toch eens aanschaffen. Al vrees ik dat het wel eens zou kunnen tegenvallen. Dat ik de mythe misschien beter laat leven en de film niet opnieuw bekijk, daarmee de magie van al die jaren verjagend. Ik weet het nog niet. Maar als iemand mij een kadootje wil kopen, dit mag altijd wel. Ik kan de DVD nog altijd koesteren, een ereplaatsje geven, zonder hem te bekijken, da's ook wel leuk.
Ook de tweede serie, waar ze op zoek gaan naar de aarde, was nog zeer te pruimen. Het was goed, leuk, maar het moet zo blijven, een herinnering, want als we dit nu bekijken met hetgeen we nu weten, dan valt dit toch tegen.

Blogje ',','

Stormfront

Stormfront

Het lijkt wel het seizoen van de stormen. Nu de storm in Vilvoorde in alle hevigheid woedt, of gewoed heeft, komt er nog een storm in het echte leven aan. Morgen gaat het stormen, waaien, hard waaien, met windsnelheden tot meer dan 120 Km/u. En dat is hard. We zien maar hopen dat er hier niets gaat waaien zeker.
Als ik dat hoor, moet ik altijd aan een liedje van Billy Joel denken. Stormfront, van de gelijknamige CD. Een schitterende CD, die ik al helemaal grijsgedraaid heb. Is in mijn ogen een klassieker, en iedereen die hem niet kent : shame on u.

De tekst is - zoals alle teksten van Billy Joel trouwens - schitterend. En hier te vinden. Ik vind het verdomd spijtig dat den Billy niet meer in deze contreien optreedt en geen nieuwe dingen meer opneemt. Ik vind hem één van de beste singer/songwriters van de vorige eeuw. Heb hem één keer live gezien in het Sportpaleis in Antwerpen en dat was een zeer memorabel concert (kan ook Vorst Nationaal geweest zijn, dat wil ik kwijt zijn, maar het concert zelf was beestig goed). Rockte als eender wie.

Enfin, dit maar om te zeggen dat we overal midden in de storm zitten. Allez, niet overal, hier in huis stormt het gelukkig niet. Hier is het rustig. Of is dit het oog van de storm en komt de rand ons nog ophalen ? We zien wel hé.

Blogje ',','

zaterdag, januari 10, 2004

Bart De Rijke

Bart De Rijke

Ondanks het vertonen van Star Wars V en The Sixt Day toch aan het kijken naar Bart De Rijke op VTM. En ik moet zeggen, het is een goed programma. Het toont duidelijk aan hoe belachelijk sommigen van de figuren op VTM zich op TV durven en kunnen maken. En het moet gezegd. Je moet het maar kunnen. Je zelf zonder meer dik belachelijk maken op het kleine scherm. Iedereen maakt zich natuurlijk al eens belachelijk, maar dat je dat zo op TV durft te doen, chapeau, daar moet je lef voor hebben. Ik ga nog bewondering krijgen voor die elite van VTM.
En de reden waarom ik niet naar die films kijk ? Wel, ik ben weer begonnen aan een nieuw Vlaams Filmpke. Over een masker en wat daar allemaal achter verborgen zit. Naar een idee van mijn Els. Zij is goed in het aanleveren van ideeën voor Vlaamse Filmpkes, want ze heeft al een paar keer het idee geleverd, en ik schrijf de verhaaltjes dan. Een perfecte samenwerking. En als ik naar zo'n films kijk, kan ik niet schrijven. Het is een keuze. Zoals het leven een grote keuze is, nietwaar.
Ik had me nochtans voorgenomen om, na het afwerken van boek acht het even rustig aan te gaan doen, maar ik kan het niet laten. Het kriebelt zo hard. En zin om deel III (AKA Deel I) van de Meriumbe trilogie af te werken, heb ik nu even niet. Dus wordt het een vluggertje. Een kortverhaal. Een Vlaams Filmpke.
Tot de zin voor een volledig verhaal, met voorspel, hoofdspel en naspel weer opduikt en ik de twee boeken die nog halfafgewerkt liggen te wachten, kan afwerken. En de inspiratie voor heel nieuwe dingen zijn kop weer opsteekt en ik weer meegesleurd wordt in een nieuw verhaal. Ben benieuwd hoe die allemaal weer gaan aflopen.

Blogje ',','

Relaas van een doordeweekse zaterdag

Relaas van een doordeweekse zaterdag

Die zoals altijd begon met onze Bram die zo'n vijf keer riep "papa, papa, papa, mag ik uit mijn bedje ?" Waarop het antwoord 4 keer was : "nog niet Bram, nog efkens." Maar de intervallen worden alsmaar korter, zodat je op den duur toch geen oog meer dicht kan doen en den Bram uitgeslapen en uitgelaten op ons bed komt dansen. En eist dat er een verhaaltje verteld wordt. Van Beertje Piepeloentje of van Jip en Janneke, of van het Babysitters handboek.
De eerste taak was boodschappen doen. Naar de Cash Fresh. Waar onze Bram natuurlijk mee naartoe ging. Zoals bijna elke zaterdag.
Tweede taak : poetsen. Els heeft het heel druk gehad deze week, en dus vond ik het als ge-emancipeerde man niet meer dan normaal dat ik mijn steentje bijdroeg in het huishouden. (ja, ik ben zowat de ideale man )
Els deed 'den boven', ik 'den beneden'. En de trap. Gestofzuigd, net zoals de living, keuken, wasplaats, hal en bureau en de boel effe met de stofvod onder handen genomen. En de living nog 'geflipperd'. Et voila, ons huisje was weer proper. Ik kan niet zeggen dat het mijn absoluut favoriete lievelingsbezigheid is, maar erg vind ik het ook niet. Als het niet elke dag moet gedaan worden .
En dan, ook zoals elke zaterdag, weer op koopronde. Een paar nieuwe broeken voor mij, want met dat dieet (ben al zes kilo kwijt, dank u, dank u ) hangen die aan mijn bips te flodderen als een zwangerschapsbroek na de bevalling (of zo iets)

Onderweg stelde den Bram nog een leuke vraag : papa, ik wil niet met een jongen trouwen, want wie moet dan de mama zijn ? Ik wist niet dat kinderen van bijna vijf al met het homohuwelijk bezig waren, maar het is wel duidelijk dat het gewone rollenpatroon er zelfs bij zo jonge kinderen al heel sterk in zit.
Maar hij zal nog wel eens van gedacht veranderen over met wie hij nu gaat trouwen. Hij is al aan zijn derde vast vriendin toe, zo snel was ik zelfs niet in de kleuterklas. Ik heb de hele tijd een vaste vriendin gehad en een los/vaste. En meer niet. Maar de jeugd van tegenwoordig....

En nu ga ik me subiet rustig in de zetel ploffen en niets meer doen, relaxen, bijkomen van een zeer stresserende week. Ben nog maar een week terug aan het werk, maar het voelt al of ik een jaar gewerkt heb. Ben dringend weer aan vakantie toe.

Blogje ',','